Po tym jak poznaliśmy definicję dashboardu oraz jego wzorcowy przykład raportu, przyszedł czas na budowę tego typu raportu w Excelu. Dla przypomnienia ma to być raport, który niczym deska rozdzielcza w samochodzie, wysyła menedżerowi sygnały, czy jest dobrze czy źle i gdzie ewentualnie znajdują się problemy.
O tym, jak stworzyć wykres z dwiema osiami i jakie nowe możliwości daje w tym zakresie Excel 2013, pisaliśmy już wcześniej. Poddaliśmy dyskusji efektywność tego rodzaju wykresów i zaznaczaliśmy, że bezpieczną alternatywą jest zawsze pozostanie przy 2 wykresach.
O tym, że prezentacja danych w postaci wykresu radarowego nie jest najlepszym pomysłem, pisaliśmy już w artykule o wykresach, których należy unikać. Poniżej omówimy jego główne wady i podpowiemy, czym można go zastąpić.
O przydatności wykresów z osią czasu nie trzeba chyba nikogo przekonywać – są bardzo wygodnym narzędziem do prezentacji rozwoju określonego zjawiska na przestrzeni lat czy miesięcy. Niekiedy jednak wybór opisu osi jest tak niefortunny, że cały wykres staje się nieczytelny.
Praca osób związanych z finansami, marketingiem oraz sprzedażą wymaga często analizowania danych sezonowych , czyli powtarzających się w określonych odstępach czasu. W sprzedaży mogą być to informacje dotyczące wzrostu sprzedaży na przykład pod koniec roku. W marketingu mogą to być dane dotyczące większej ilości kampanii w okresie wakacyjnym.
Każdy analityk spotyka się czasem z sytuacją, w której jest zmuszony porównywać do siebie dane z bardzo dużego przedziału liczbowego. W przypadkach, gdy chcemy skupić się na dynamice, sprawdzi się użycie skali logarytmicznej, o której była mowa w artykule o skali logatymicznej. Jak wstawić ją w Excelu i jakie mamy do dyspozycji opcje?
Analiza danych finansowych daje możliwość wykorzystania wielu form prezentacji danych. W przypadku analizowania analogicznych danych najlepszą formą prezentacji będzie oczywiście wykres. W poniższym przykładzie zostanie wykorzystany zmodyfikowany wykres kolumnowy z dwiema osiami.
To my, jako użytkownicy Excela, sami decydujemy kiedy dana formuła jest „tablicowa” bądź „nietablicowa”. W pierwszym przypadku wystarczy, gdy przy wpisywaniu odpowiedniej formuły zastosujemy kombinację klawiszy Ctrl+ Shift+ Enter. Operacja ta pozwoli na wykorzystanie formuły do obliczeń, jednakże nie na pojedynczych komórkach, ale na tablicach.
Funkcją, która sprawia wiele kłopotów początkujacym użytkownikom Excela, a która po jej opanowaniu okazuje się być jednym z większych udogodnień przy pracy z dużą ilością danych, jest WYSZUKAJ.PIONOWO (VLOOKUP).
Znana jest nam już szybka eksploracja danych w tabeli przestawnej. Na szczęście, to narzędzie może być wykorzystane także w przypadku wykresu, jeśli znajdują się na nim elementy należące do zbudowanej wcześniej hierarchii.