Analiza danych finansowych daje możliwość wykorzystania wielu form prezentacji danych. W przypadku analizowania analogicznych danych najlepszą formą prezentacji będzie oczywiście wykres. W poniższym przykładzie zostanie wykorzystany zmodyfikowany wykres kolumnowy z dwiema osiami. Tworzenie wykresu z dwiema osiami było przybliżane w artykule o wstawianiu wykresu kombi w Excelu 2013.

Tworzenie wykresu kolumnowego z dwiema osiami

Do stworzenia wykresu kolumnowego z dwiema osiami posłużą nam dane finansowe : przychody oraz marża na poszczególnych produktach w 2013 roku (w tys. zł). Równie dobrze wyglądałoby zastosowanie tego typu wizualizacji do danych porównujących wykonanie do celu niczym w artykule o wykresie pociskowym. Zaznaczamy dane, wybieramy z paska polecenie Wstawianie, a następnie Wykres kolumnowy.

Na wstawionym już wykresie zaznaczamy serię danych odpowiadającą marży, klikamy prawym przyciskiem, wybieramy formatowanie serii danych i zmieniamy oś główna na oś pomocniczą.

Wybranie osi pomocniczej dla drugiej serii danych spowoduje nałożenie się kolumn na siebie. Wysokość kolumn nie jest względem siebie poprawna, ponieważ serie danych odnoszą się do różnych skali. W związku z tym oś pomocniczą dopasowujemy do osi głównej i zmieniamy granicę maximum na 50 000.

Kolejnym zabiegiem będzie wyróżnienie danych przychodowych . Aby tego dokonać formatujemy kolumny przez zmniejszenie szerokości przerwy pomiędzy nimi – może to być np. 50%.

Teraz formatujemy serie danych. Dla poniższego wykresu został zastosowany kolor turkusowy (dane przychodowe) i kolor jasnoszary (dane marżowe).

Dwie osie pionowe nie są nam potrzebne, dlatego czcionkę skali osi pomocniczej zmieniamy na kolor biały. Dodajemy do wykresu tytuł. Linie siatki pomocniczej pozostawiamy – w tym przypadku sprawdzą się lepiej niż etykiety, które uczyniłyby wykres mniej czytelnym.

Wykres kombi łączący dwa wykresy kolumnowe przedstawia dane w sposób umożliwiający porównanie udziału marży w przychodach na każdym z produktów. Może to być pomocne podczas planowania produkcji pod kątem największej marżowości. Dane wartościowe dotyczące marży równie dobrze prezentowałby się na wykresie jako procentowy udział marży w przychodach – w tym przypadku druga oś pionowa byłaby niezbędna, gdyż odpowiadałaby udziałowi procentowemu.