Istnieje kilka sposobów automatyzacji raportowania w Excelu. Jeżeli bazujemy na tabelach przestawnych, po prostu odświeżamy je i wykresy przestawne automatycznie się aktualizują. Jeżeli bazujemy na tabelach zdefiniowanych, Excel automatycznie rozszerza zakres danych o nowe rekordy i kolumny. Czy da się tak zautomatyzować także zwykłe wykresy Excel, aby po wklejeniu nowych danych wszystkie wykresy się odświeżyły? Tak i to bez VBA!
Jedną z technik wykorzystania koloru jest wyróżnienie wartości negatywnych, oznaczających np. stratę, przekroczenie budżetu kosztowego czy odpływ klientów. Najprostszym sposobem na ich oznaczenie w Excelu jest ręczne sformatowanie każdego punktu danych, jednak jest to działanie na krótką metę. Jak zautomatyzować kolorowanie punktów?
Wykres w kształcie lejka (ang. funnel chart) należy do grupy wykresów, które nie są zbyt popularne i nie przydają się bardzo często. W określonych przypadkach trudno jednak lejek zastąpić czymś innym. Dobrze na przykład sprawdza się przy podsumowaniach, w których co do zasady każda kolejna wartość będzie mniejsza od poprzedniej.
Tabela przestawna jest dla analityka oczywistym i intuicyjnym rozwiązaniem w przypadku chęci skondensowania dużej ilości danych. Umożliwia interaktywne prezentowanie tylko interesujących nas elementów bez konieczności uprzedniego filtrowania, ograniczenia i wycinania niepotrzebnych danych. Wykres przestawny jest graficznym odbiciem danych w tabeli przestawnej z zachowaniem interaktywności. Jednak czy jest jakiś sposób, żeby „wycisnąć” z obu tych narzędzi jeszcze więcej?
Seria artykułów o dodatku Sparklines for Excel była najdłuższą jak dotychczas w historii bloga. Część z Was zapewne zastanawia się, czy w tym szaleństwie jest metoda. Na koniec proponuję więc zapoznać się z krótkim podsumowaniem i praktycznymi radami po wielu godzinach pracy z dodatkiem. Odsłaniam też to, co U – ukryte.
Ostatnim wykresem dostępnym w dodatku Sparklines for Excel jest mapa cieplna (ang. heatmap). Mapa cieplna to rodzaj wizualizacji danych wywodzący się z kartografii, który tłumaczy liczby znajdujące się w układzie tabelarycznym na kolory. W najprostszym ujęciu tabela z danymi otrzymuje postać kolorowego prostokąta, w którym każda komórka ma odpowiedni odcień, w zależności od wartości, jaką prezentuje.
Cykl o dodatku Sparklines for Excel powoli zbliża się do końca. Czas zająć się przedostatnią grupą – wykresami dystrybucji, czyli rozkładu danych w posiadanym zbiorze. Są wśród nich wykresy, które już pojawiały się kiedyś na blogu (pudełkowy), są wykresy o śmiesznych nazwach (fasolowy) oraz diagramy do nich podobne. Każdy z tych wykresów możemy rysować wewnątrz komórek Excela za pomocą kilku kliknięć.
Analizując dobre i złe praktyki prezentacji wyników ankiet i badań, wspomniałem o wykresie mozaikowym, na którym mamy możliwość przedstawienia danych na dwóch osiach liczbowych, otrzymując w rezultacie wykres złożony z prostokątów, podobny trochę do mapy drzewa. Skąd tyle różnych nazw dla jednego wykresu (mozaikowy, Marimekko, Mekko, macierzowt) i jak utworzyć go w Excelu?
W artykule nt. złych i dobrych praktyk wizualizacji wyników ankiet i badań pojawił się przykład wizualnego oddzielenia odpowiedzi pozytywnych od pozostałych na wykresie kolumnowym. Utworzenie w Excelu wykresu z zawieszonymi w powietrzu kolumnami wymaga utworzenia dodatkowej serii danych, która będzie odpowiadać za ten efekt, analogicznie jak w przypadku wykresu kaskadowego czy wykresu Gantta.
Wykres Gantta służy do tworzenia harmonogramów projektów, przedstawiając kolejne zadania do wykonania na siatce będącej kalendarzem. Artykuł o tym, jak wykonać wykres Gantta w Excelu cieszy się niesłabnącą popularnością. Sparklines for Excel to kolejna propozycja wykonania wizualizacji naszego harmonogramu.