Pracując na co dzień lub od święta z tabelami przestawnymi, pojawiają się problemy, takie jak widoczne w filtrze wartości, których w danych źródłowych już nie ma. Utrudniająca korzystanie z wartości w raporcie tabeli funkcja WEŹDANETABELI, a także kilka innych. Spróbuję na kilka z tych problemów znaleźć rozwiązanie.
Wykres punktowy zaliczany jest do grona najbardziej efektywnych wykresów. Można do niego dodawać wiele dodatkowych elementów (linie referencyjne, oznaczenia skupisk, wyróżnianie kolorem, wiele serii danych itd.), choć w programie Excel nie jest to proste. Oto sposób na podzielenie wykresu kolorami na sektory, który możemy wykonać ręcznie za pomocą autokształtów (zarówno w Excelu, jak i w programie PowerPoint). Będzie to połączenie wykresu punktowego oraz wykresu skumulowanego warstwowego (tło).
Nowości w programie Excel 2016 dotyczące najważniejszej kwestii – tabel przestawnych, nie powalają. Są to długo oczekiwane zmiany kosmetyczne, które każdy użytkownik programu Excel szybko dostrzeże: grupowanie czasu, drążenie czasu na wykresie ikonami + i -, wyszukiwarka pól i wybór wielokrotny dla fragmentatorów.
Przed nami ostatni odcinek serii artykułów o prognozie demograficznej – pisałem już o prognozie demograficznej z użyciem dwóch kolorów oraz prognozie z zaznaczeniem przewag. Teraz czas na ten sam efekt uzyskany za pomocą opcji formatowanie warunkowe > paski danych. Jest to niedoceniana opcja wizualizacji w Excelu, która pozwala świetnie łączyć się nie tylko ze zwykłymi tabelami, ale też z tabelami przestawnymi.
Podczas przygotowywania wizualizacji lub raportu wybieramy kolory głównie po to, żeby odróżnić lub wyróżnić prezentowane dane. Jednak często do wyboru koloru podchodzimy „po macoszemu”, decydując się na kolory domyślne, podpowiadane automatycznie przez używaną aplikację (np. Excela) lub nie przywiązujemy do wyboru większej wagi. Jednak to właśnie kolor stanowi w dużej mierze o atrakcyjności naszego raportu i jego wyboru jest sprawą kluczową (moc koloru przybliżał artykuł Dziewięć zasad…
Wykresy kolumnowe i słupkowe, które nie mają wspólnej bazy, trudno jest porównać. Dlatego zmodyfikuję piramidę wieku w taki sposób, aby pokazać nadwyżkę jednej grupy nad drugą, nadal wyróżniając interesującą mnie grupę 40 i 70 latków? Artykuł jest kontynuacją tematu piramidy wieku na wykresie słupkowym w Excelu.
Prognozowanie w programie Excel wymagało od zawsze znajomości teorii, wyboru właściwej funkcji i kalkulacji na poziomie komórek. Rozwój nowych narzędzi na rynku sprawił, że prognozy w prostej, graficznej formie trafiły też do najnowszej wersji programu Excel. Do dyspozycji mamy nowy typ arkusza – Arkusz prognozy. Jakie ma opcje, jakie modele są dostępne oraz jak można z niego skorzystać?
Excel 2016 nie przynosi tak dużej rewolucji jak jego poprzednik z 2013 r. Wizualnie zmienia się niewiele, jednak można w nim znaleźć liczne ciekawe, nowe rozwiązania oraz ulepszenia, które tworzą z niego jeszcze bardziej potężne narzędzie w codziennej walce z korporacyjnymi danymi i nie tylko. Postaram się w kilku artykułach przybliżyć te najciekawsze i najbardziej użyteczne w codziennej pracy.
Na blogu już kilka razy prezentowałem zastosowanie koloru jako drugiej zmiennej (kolor prezentuje wartość z określonego przedziału wartości). Tym razem będę również manewrować kolorem, jednak posłużę się drugim kolorem by jedną z wartości nim wyróżnić i przyciągnąć uwagę Odbiorcy.
Wykres kolumnowy jest chyba najbardziej popularnym wykresem, który umożliwia przedstawienie w klarowny sposób danych. W poniższym artykule przygotujemy trochę zmodyfikowany wykres, który będzie się składał z kilkunastu nałożonych na siebie wykresów kolumnowych. Podobny był już tworzony, żeby móc porównywać marżę z przychodami.