W 1983 r. Edward Tufte wprowadził termin Współczynnik Dane/Atrament (ang. data-ink ratio). Kiedy przedstawiane są dane liczbowe w formie drukowanej, część atramentu na każdej stronie zostaje zużyta w celu prezentacji danych, podczas gdy reszta na to, co danymi nie jest.
Współczynnikiem perspektywy (ang. aspect ratio) nazywa się stosunek wysokości obszaru wykresu do jego szerokości. Obszar wykresu to pole ograniczone osiami wykresu. William Cleveland, który badał, jaki współczynnik jest najbardziej efektywny, stwierdził, że współczynnik ten ma duże znaczenie, ponieważ wpływa na naszą zdolność do oceny zakresu zmienności.
Mapa drzewa (ang. treemap) została wymyślona w latach 90. przez Bena Shneidermana. Jest wykresem wykorzystywanym do prezentacji dużych zbiorów danych uporządkowanych hierarchicznie lub skategoryzowanych w sposób wymagający bardzo mało miejsca. Nazwa nawiązuje do definicji drzewa w informatyce, które reprezentuje shierarchizowany zbiór danych.
Wykres zmiany pozycji (ang. bump chart, bump – zderzać) pochodzi z zapisu wyników regat na uniwersytetach w Cambridge i Oksfordzie. Zawody noszą nazwę wyścigu zderzeń (ang. bumps race). Łódki ustawiane są na starcie w równych odstępach w wąskim kanale uniemożliwiającym wyprzedzanie.
Do grona wykresów, które przysparzają problemów analitycznych, zaliczyć można wykres kołowy, warstwowy i radarowy. Oto ich największe wady i przykłady błędów, które można popełnić, wykorzystując każdy z nich.
Miniwykresy (ang. sparklines, spark – iskra) są owocem wyobraźni Edwarda Tufte’a , prawdziwego miłośnika prezentacji danych. Poświęcił im cały rozdział w swojej książce „Beautiful Evidence”. Miniwykresy są jasnym i efektywnym (szczególnie jeśli chodzi o powierzchnię) pokazaniem kontekstu miary w czasie.
Wykres pociskowy (ang. bullet graph) został wymyślony przez innowatora IT Stephena Fewa. Został stworzony specjalnie z myślą o dashboardach. Jest odpowiedzią na problem eksponowany przez wszystkie liczniki (ang. gauge) i mierniki (ang. meter), które stały się synonimami dashboardów.
Poniższy spis stanowi doskonałą bibliotekę środków wizualnych dla dashboardów. Zgromadzone tu elementy z jednej strony najlepiej nadają się do przedstawiania informacji najczęściej pojawiających się na dashboardach, z drugiej zaś można je wkomponować w niewielką przestrzeń.
Oko posiada najwięcej receptorów zmysłowych znajdujących się w ludzkim ciele. Percepcja wzrokowa dostarcza do naszego mózgu obraz świata z niezwykłą szybkością, w subtelny, ale nie do końca przez nas uświadomiony sposób. Jeśli chcemy zaprezentować informację ludzkiemu oku, powinniśmy poznać podstawy tego, jak ono pracuje, uwzględniając jego ograniczenia.
Budowanie wykresów w tradycyjny sposób polega na jego wstawieniu już w pierwszym kroku. Poniższe kroki prezentują logiczną kolejność decyzji podczas projektowania, które nie są sztywną zasadą, ale mogą nam w tym procesie pomóc. W rzeczywistości bowiem, kiedy przejdzie się przez ten proces kilka razy, zakorzeni się on jako naturalne i półświadome podejście do tworzenia wykresu.