Wykres kaskadowy (ang. cascade chart lub waterfall chart) przedstawia, jak początkowa wartość rosła i malała wraz z wprowadzaniem kolejnych zmiennych. Kolumny (z wyjątkiem początkowej, końcowej i ewentualnie innych podsumowujących) zawieszone są w przestrzeni, tworząc schody wzrostu i spadku (z tego powodu jest czasem nazywany wykresem Mario), które oznacza się różnymi kolorami.
Tag oznacza znacznik klasyfikujący zawartość treści serwisu internetowego. Na blogach tagi są używane, aby zaznaczyć tematy, które pojawiają się w artykule.
Analiza danych pod kątem miejsca występowania zjawiska lub procesu jest nieodłącznym elementem analizy przyczynowo-skutkowej. Przykładowo, patrząc na wyniki sprzedaży, rzeczą zupełnie naturalną jest przyjrzenie się w pierwszej kolejności zagregowanym wynikom sprzedaży i ich zmianie w czasie, a później rozbicie ich na regiony sprzedaży i województwa.
Analiza wizualna jest nieodłącznie związana z procesem percepcji, który składa się z trzech etapów:
1. Nieświadome przetwarzanie widzianej sceny na niskim poziomie szczegółowości.
2. Postrzeganie kształtów i wzorców.
3. Etapowa analiza w celu znalezienia odpowiedzi (co się dzieje i dlaczego).
Diagram łodygowo-listkowy (ang. stemplot lub stem-and-leaf diagram) jest graficznym sposobem prezentacji danych liczbowych. Podobnie jak histogram, służy on do przedstawiania kształtu rozkładu, ma jednak nad nim tę przewagę, że przedstawia wszystkie dane, które tworzą rozkład.
Wykres skuteczny: – opowiada jakąś historię, – jest wart tysiąc słów, – został zaprojektowany i jego istnienie ma sens, – daje odbiorcy największą liczbę pomysłów, w najkrótszym czasie, przy użyciu najmniejszej ilości atramentu, zajmując najmniej miejsca i mówiąc przy tym prawdę o danych.
Wykres warstwowy posiadający jedną serię danych cieszy się obecnie dużą popularnością, szczególnie przy prezentacji szeregów czasowych. Wynika to z faktu, że łączy w sobie kilka zalet, które czynią go łatwym w użyciu.
Kolor może być stosowany na wiele sposobów w celu nadania znaczenia i klarowności prezentowanym danym, ale tylko wtedy, gdy rozumiemy, jak kolor działa, co umożliwia i jak uniknąć problemów pojawiających się przy jego nieprawidłowym użyciu.
W 1983 r. Edward Tufte wprowadził termin Współczynnik Dane/Atrament (ang. data-ink ratio). Kiedy przedstawiane są dane liczbowe w formie drukowanej, część atramentu na każdej stronie zostaje zużyta w celu prezentacji danych, podczas gdy reszta na to, co danymi nie jest.
Współczynnikiem perspektywy (ang. aspect ratio) nazywa się stosunek wysokości obszaru wykresu do jego szerokości. Obszar wykresu to pole ograniczone osiami wykresu. William Cleveland, który badał, jaki współczynnik jest najbardziej efektywny, stwierdził, że współczynnik ten ma duże znaczenie, ponieważ wpływa na naszą zdolność do oceny zakresu zmienności.