Budowa bardziej złożonych wykresów na tabeli przestawnej to nie lada wyzwanie. Dlaczego? Excel nie pozwala ich budować na pivotach. Oto kolejny artykuł, jak sobie z tym poradzić z wykorzystaniem dynamicznych zakresów.
Mark Twain powiedział: „Ja i mój pies mamy średnio po 3 nogi”. Kiedy zatem użyć wykresu pudełkowego? Gdy średnia zawodzi. Jednak jak wstawić go w Excelu 2016? To pytanie nie dawało mi spokoju od dawna, a uzyskana odpowiedź potwierdza moje podejrzenia: nowe wykresy nie są tak intuicyjne, jak te stare…
22 września 2015 r. miała miejsce premiera najnowszej odsłony pakietu Office, w tym programu Excel 2016. Dla analityków i fanów wizualizacji danych jest sporo zmian, gdyż na karcie Wstawianie pojawiło się sześć nowych wykresów: 2 hierarchiczne, 1 w grupie giełdowe, a 3 należą do histogramów. Widzimy, że Excel goni świat tylko czy idzie we właściwym kierunku?
Cykl o dodatku Sparklines for Excel powoli zbliża się do końca. Czas zająć się przedostatnią grupą – wykresami dystrybucji, czyli rozkładu danych w posiadanym zbiorze. Są wśród nich wykresy, które już pojawiały się kiedyś na blogu (pudełkowy), są wykresy o śmiesznych nazwach (fasolowy) oraz diagramy do nich podobne. Każdy z tych wykresów możemy rysować wewnątrz komórek Excela za pomocą kilku kliknięć.
Excel nie posiada wbudowanego wykresu pudełkowego. Nie oznacza to jednak, że nie da się go stworzyć – buduje się go przy wykorzystaniu wykresu kolumnowego skumulowanego i słupków błędów.
Cztery typy obiektów nadają się najlepiej w celu przedstawienia wartości ilościowych na wykresie: punkty, linie, kolumny, pudełka. Z nich powstają 4 skuteczne wykresy, które powinniśmy stosować najczęściej – punktowy, liniowy, kolumnowy i pudełkowy.