W Excelu wykres cykliczności możemy utworzyć w prosty sposób jako wykres liniowy – sztuka polega na odpowiednim przygotowaniu danych źródłowych dla wykresu. Dane muszą być ułożone w sposób schodkowy, co może być trochę niewygodne, ale gdy już raz przygotujemy szablon, możemy go później wykorzystać, gdy zaistnieje potrzeba, także w innych analizach.
Wykres cykliczności (ang. cycle plot) jest typem wykresu liniowego, który jest niezwykle przydatny w analizie cyklicznych wzorców w czasie. Wykres cykliczności został stworzony w 1978 r. przez Williama Cleveland i jego współpracowników w Bell Telephone Laboratories.
Analiza trendu sprzedaży i wychwycenie jej sezonowości jest zadaniem wymagającym dużej wiedzy. Każdy użytkownik Excela może jednak wyciągnąć podstawowe wnioski z wizualizacji powyższych aspektów na wykresie panelowym.
Rzeczpospolita ma zwyczaju produkcję wykresów, których czytanie jest trudne. Jest tak nie tylko dlatego, że wykresy są pochylone czy daltoniści (10% mężczyzn i 1% kobiet) nie rozróżnią użytych kolorów, ale także dlatego, że rzadko wykorzystuje wykres panelowy.
Excel nie posiada narzędzia, które w łatwy sposób pozwoliłoby stworzyć wykres panelowy. Do wyboru mamy dwa rozwiązania: kopiowanie wykresów lub stworzenie wykresu combo. Pierwsze rozwiązanie jest szybkie i proste, drugie profesjonalne i sprytne, gdyż Excela trzeba trochę oszukać.
Analiza danych pod kątem miejsca występowania zjawiska lub procesu jest nieodłącznym elementem analizy przyczynowo-skutkowej. Przykładowo, patrząc na wyniki sprzedaży, rzeczą zupełnie naturalną jest przyjrzenie się w pierwszej kolejności zagregowanym wynikom sprzedaży i ich zmianie w czasie, a później rozbicie ich na regiony sprzedaży i województwa.
Budowanie wykresów w tradycyjny sposób polega na jego wstawieniu już w pierwszym kroku. Poniższe kroki prezentują logiczną kolejność decyzji podczas projektowania, które nie są sztywną zasadą, ale mogą nam w tym procesie pomóc. W rzeczywistości bowiem, kiedy przejdzie się przez ten proces kilka razy, zakorzeni się on jako naturalne i półświadome podejście do tworzenia wykresu.