W połowie XIX w. w Londynie wybuchła epidemia cholery. Szczególnie dotknęła Soho, jedną z brudniejszych i uboższych dzielnic Londynu, gdzie w ciągu 3 dni zmarło w 127 osób. Przyczyn rozszerzania epidemii poszukiwał fizyk John Snow, który nie zgadzał się z popularną wówczas teorią, że cholera roznosi się przez „złe powietrze”. Snow podejrzewał, że choroba jest przenoszona przez wodę. Swoją hipotezę przetestował w wywiadach na terenach dotkniętych epidemią, a wyniki (w postaci kolumn) umieścił na mapie Londynu. Dodatkowo zaznaczył na niej pompy wodne, z których ludzie czerpali wodę.
Dzięki eksperymentowi John Snow odkrył, że większość zgonów nastąpiła w okolicy Broad Street. Mimo że nie był w stanie udowodnić swoich racji przy pomocy odczynników chemicznych i mikroskopu, dzięki mapie przekonał lokalne władze do zamknięcia pompy. Udowodnił także, że woda, którą ludzie czerpali na Broad Street, pochodziła z najbardziej zanieczyszczonego odcinka Tamizy. Wkrótce po zamknięciu pompy epidemia ustała.
Zastosowanie danych liczbowych na mapie Londynu było przełomem w historii zdrowia publicznego i początkiem geografii zdrowotnej. Wydarzenie to dało początek epidemiologii jako nauce. Tablica upamiętniającą Johna Snowa wisi do dziś na jednym z budynków Broad Street (obecnie Broadwick Street).
-1024x269.png)
