Rzeczpospolita ma zwyczaju produkcję wykresów, których czytanie jest trudne. Jest tak nie tylko dlatego, że wykresy są pochylone czy daltoniści (10% mężczyzn i 1% kobiet) nie rozróżnią użytych kolorów, ale także dlatego, że rzadko wykorzystuje wykres panelowy.

Wykres panelowy przydałby się z pewnością w artykule „Największe stacje w odwrocie” z 4 lipca 2011 r., gdyż umożliwiłby porównanie dwóch zmiennych między stacjami w prosty i szybki sposób.

Zestawienie danych odnośnie tych samych stacji, ale w różnej kolejności analizę utrudnia, tym bardziej, że dziennik ten ma tendencję do przedstawiania danych historycznych tylko jako tekstu.

Wykres panelowy w akcji

A co jeśli spróbować przekształcić ten wykres, wykorzystując te same dane, z tą jednak różnicą, że zostaną one zaprezentowane na wykresie panelowym? Propozycja nr 1 pomija dane historyczne, umożliwiając porównanie nominalne:

Kolejność stacji na pierwszym wykresie nie jest przypadkowa – zostały one uporządkowane malejąco wg wpływów. Akcent położony został na tym wykresie na telewizji Polsat, która ma największe wpływy reklamowe.
Propozycja nr 2 rozbudowuje ten wykres o dane historyczne:

Tutaj stacje nie są posortowane (analogicznie jak w artykule), ale dzięki zastosowaniu wykresu panelowego doskonale widać relacje, które między nimi zachodzą: Polsat jako jedyny wzrósł i w udziale w rynku, i we wpływach, pod względem finansowym rośnie też TVN i TVP2.
Ostatnia propozycja to wykres liniowy, na którym zastosowano zawężanie skali („zoomowanie”). To jest właśnie przewaga wykresu liniowego nad kolumnowym.

Wykres został wzbogacony o dynamikę zmian, a jego czytanie ułatwia załączona legenda. Być może nie jest to wykres, który nadaje się do gazety codziennej, niemniej stanowi najlepszą praktykę, do której warto dążyć.